kulturalna Warszawa: stycznia 2012

blog w budowie

Próba czytana - Peter Turrini, Sylwester

20 lutego, Teatr Studio (kawiarnia Bratnia Szatnia), godz. 19.00

Wystąpią:

Irena Jun – Ruth Maria Lippe alias Fritzi Weber

Stanisław Brudny - Leopold Waller

Krzysztof Strużycki - Rudi Rischka

Przemysław Kosiński - Herbert Stein

Opieka reżyserska: Katarzyna Raduszyńska

Przekład: Marek Szalsza

Spotkanie poprowadzi Janusz Majcherek

Peter Turrini o „Sylwestrze”: Chciałem napisać komedię o bardzo poważnych sprawach.

Sylwester. Początek nowego roku. Leo Waller szuka samotności we dwoje. Gumowa choinka z elektrycznymi lampkami i szopka pełna gipsowych figurek to jedyne ozdoby w jego mieszkaniu. żona Leo wraz z dorosłymi już dziećmi przed ponad dwudziestoma laty na zawsze odeszła z jego życia. Wigilia i Nowy Rok budzą bolesne wspomnienia.

Kiedy opiekun z ośrodka przyprowadza niedorozwiniętego umysłowo Herberta Steina w celu nawiązania przezeń „rodzinnego kontaktu”, zbliżenie następuje z dużymi oporami. Pierwotnie Leo za pośrednictwem specjalnej agencji zamówił sobie innego rodzaju rozrywkę – śpiewaczkę operetkową Ruth Marię Lippe, jednak po otrzymaniu od Caritasu przesyłki z ofertą, bez namysłu odwołał zamówienie najtańszej w katalogu subretki na rzecz towarzystwa gratisowego.

Gospodarzowi nie wolno bic ani upijać sylwestrowego gościa. Również seks z nim jest niedozwolony. Wszystkie te zakazy zostaną złamane. A kiedy odwołana śpiewaczka pojawia się mimo wszystko, żeby dac występ, pragnienia obojga dorosłych schodzi na mroczne manowce.

Sztuka opowiada o trojgu bardzo różnych ludzi, których łączy jedno: żyją na obrzeżach społeczeństwa i są skrajnie samotni. W trakcie nocy sylwestrowej ulega to zmianie: Leo i Ruth pomału wyzierają spoza wznoszonych latami murów obronnych i przyznają się do swoich pragnień, również cielesnych. To krótki moment odwilży w środku mroźnej, zimowej nocy.

Organizatorzy: Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, Austriackie Forum Kultury w Warszawie, Agencja Dramatu i Teatru ADiT

PRZECZYTAŁEM: „Kacper Ryx i król alchemików”

Choć Piotr Gociek w Rzeczypospolitej namawia do czytania kolejnej opowieści o przygodach Marka Falko napisanej przez Lindsay Davies, czy Gordianusa ciekawie opowiedzianej przez Stevena Saylora, to ja namawiam do czytania kolejnej powieści o przygodach Kacpra Ryxa, które właśnie ukazały się nakładem Wydawnictwa Otwartego z Krakowa.

Nowa książka Mariusza Wolnego „Kacper Ryx i król alchemików” niesłusznie jest porównywana do szczytowego osiągnięcia Andrzeja Sapkowskiego czyli trylogii husyckiej. Stanowi bowiem ona kompendium wiedzy o czasach wcale nie tak odległych, w których za życia jednego człowieka panowało pięciu królów. Byliśmy państwem bardzo liberalnym, bo aż trzech z nich było cudzoziemcami. Zresztą stało się to naszym zwyczajem, że aż do czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego woleliśmy, aby panował nam człowiek z zagranicy.

Tym razem, za czasów Ryxa na Wawelu rządzi pierwszy Waza, a bohater uwikłany jest w spisek różokrzyżowców i nie tylko. Wszystko to dzieje się na ulicach Krakowa, które dobrze znamy z naszych spacerów, opowieści czy filmów. Dla przypomnienia dołączona jest mapa krakowskiej starówki, która przypomina nam to co wcześniej znajdowało się w doskonale zachowanych do naszych czasów miejscach.

Mariusz Wollny posiada wiedzę, lub reasecherów, których może pozazdrościć mu sam Dan Brown, a akcja powieści wikła się i ma tak zaskakujące momenty, że trudno podobnych szukać u Harlana Cobena. Aż dziw bierze, że tak gotowy materiał nie zainteresował żadnej telewizji, która tanim kosztem miałaby tłum widzów przed ekranem.

Trochę to tak, że jak zwykle cudze chwalimy a swgo nie znamy. Warto jednak powiedzieć, że pojawili się już naśladowcy choćby dostępny na razie tylko w internecie Krzysztof Wytrykowski. Warszawiacy muszą poczekać następne dwa lata, na ukazanie się następnych przygód Kacpra Ryxa, gdy siłą rzeczy, razem z następnym królem przeniosą się do następnej stolicy, czyli do Warszawy.

Wojciech Giczkowski

Mariusz Wollny „Kacper Ryx i król alchemików”, Wydawnictwo Otwarte 2012, str. 552

czwartek, 26 stycznia 2012

blog w budowie

Obserwatorzy